Ahmet YILMAZ Anısına

Değerli babamızın bu sözünden yola çıkarak, onun hakkındaki duygu ve düşüncelerinizi veya bir anınızı bizimle paylaşmak için lütfen tıklayınız...

Ahmet Yılmaz : sen güzel adam……
yaşamın boyunca biz arkadaşlarına hep güzel örnek olan, güzellikleri anlatan kardeşim ……
Baki aleme giderken de örnek oldun.. Bir fani böyle samimi ve böyle yürekten uğurlanmalı. Mekânın cennet olsun.
Yaklaşık 50 yıllık kadim dost, yürekli arkadaş senin hakkında ne söylesem azdır. Seni anlatmaya kelimelerim kifayetsiz kalıyor.
Kahveye gelirdin dostlarla sohbet eder bazen oyunda oynardın, ama asla kahvenin müdavimi değildin,
Meyhaneye gelir dostlarla sohbet eder içki içerdin ama asla meyhanenin müdavimi olmadın,
Arkadaşlarını çok sever bizlerle olman sana mutluluk verirde ama hiçbir zaman kanımızın deli olduğu dönemlerde asla kavgacı hırçın gönül kırıcı olmadın,
Kafamızda kavak yellerinin estiği o dönemde sen çok farklıydın, gerektiğinde babanın yanına işyerine gider tulumunu giyer çalışırdın
Ahmet im, herkesin bir kız arkadaşı vardı, ben dahil bir çoğumuz vefasız çıktık sen ise sevdana da vefalı çıktın. O arkadaşlığını dillere destan sevdaya dönüştürdün, o sevdanla sevgili Reyhan kardeşimizle evlenip mutluluğa erdin ve tüm samimiyetimle söylerim ki pırıl pırıl 2 deli kanı evladın oldu.
Şimdi geride bıraktığın ailen sana yakışır bir vakurla senin acını yaşıyor sabırla sana dualar ediyorlar…..
Kısacası; örnek bir dost, örnek bir arkadaş ve adam gibi adamdın…

Seni rahmetle anıyorum. Mekanın cennet olsun kardeş….

Halil DUMLU
17.04.2014

Ahmet abi ile tanışmam bayağı eski olmasına karşın kendisi ile doğrudan iş yapma fırsatım olmamıştı ve yıllar sonra Yılmaz soğutma , Onursal kardeşim ile iş yapmaya başladık.Ve bu iş ilişkisi ortaklık aşamasına kadar gelişti.
Gelelim Ahmet abi ile iş yapmama nedenimize.Bizim firmamız Ankarada başka bir firma ile çalışıyordu.Ahmet abi ise İstanbul'da bizim rakibimiz olan firma ile çalışıyordu.Piyasamızda olan temayüllerin aksine hiç bir zaman bizi çalıştığımız firmayı by pass ederek kendisi ile direk çalışmaya zorlamadı.Bu durum bizim piyasamızda alışılmış bir durum değildi.Bir gün dayanamayarak kendisine bu konuyu sordum.Her zamanki beyefendi üslubu ile bana yaklaşık ;
"Emreciğim , senin çalıştığın arkadaşlar senin malına emek ve para yatırımı yapıyorlar ve onların kazanma hakları ortaya çıkıyor , ben onların kazanma haklarına saygı göstererek , senin malların gerektiğinde onlardan alıp müşterilerimin işini görüyorum" demişti.Rakibi bile olsa karşısındakinin hakkına saygılı ve güvenilir bir partnerin vereceği bu cevabı hiç düşünmeden vermişti.
Onursal ve Demirkan gibi 2 pırıl pırıl evlat yetiştirmiş Ahmet Abiye tanrıdan rahmet geride kalan yakınlarına da sabırlar dilerim.Mekanı cennet olsun.

Değerli dostum Ahmet Yılmaz; gerçekten dostsun, arkadaşlıktan çok öte. Neredeyse elli yılı aştık ailecek,dost ve arkadaşlarla. Sen ilişkilerinde hiç yalpa yapmadın, hep dik durdun, adam gibi adamdın. Hiç kimseyi kırmadın ve üzmedin; hep çevrendeki insanlara destek oldun,yeri geldi düşenleri kaldırdın.Neşeli,güleryüzlü, espirili ve şakacıydın. Bana senin aramızdan ayrılışın hala şaka gibi geliyor. Sanki arasam ! "Utku'm merhaba" diyecek mişsin gibi geliyor. Daha seninle Sinop,İstanul ve Altınoluk gezileri yapacaktık, bunları planlamıştık. Olmadı! Ne yapalım , geçmişte yaptıklarımıza sayalım. Ne mutlu sana ki! Sevgili Reyhan,Onursal,Demir ve gelinlerin ile torunlarına ;Haysiyet,gurur,ahlak ve şeref bıraktın. Tebrike şayandır bu mirasların. Evlatlarına sizde beni yaşatın diye söylem bırakmışsın. Merak etme! Hem ailen, hemde dost ve arkadaşların seni ilelebet yaşatacaklardır. Kendi adıma söyleyeyim,seni çok arayacağım ve özleyeceğim. Burada her hangi bir anımıza yer vermeyeceğim çünkü sen anlatılmaz "YAŞANIRSIN". Allah rahmet eylesin,nurlar içinde yat değerli dostum.

Ahmet Yılmaz (Eniştem) çok iyi bir insandı. İçinde hiçbir zaman kötülük, kin ve nefret duygusu barındırmadı. İnsanlara yaklaşımı bazen bir baba bazen bir ağabey edasıyla hep sevecen olmuştur. Olayları daima hoşgörü ile karşılamış, büyüklere saygıda, küçüklere sevgide kusur etmemiştir. Bu yüzden çevresinde çok sevilen bir kişi olmuştur.
Eniştemin soğutma yedek parçası satmaya başladığı ilk yıllar bir müşteri dükkanına gelmiş onu almış bunu almış kılcal boruda istemiş, eniştem ne kadar vereyim diye sormuş, adam gayet sakin "Abi, ben dolabımı 10 metre öteye götüreceğim onun için sen bana 10 metre kılcal ver" demiş. Bize bu anısını ara sıra anlatır, hep gülerdik.

Ahmet Yılmaz çok iyi bir insandı. Mekanı Cennet olsun.

Yıl 1972 ve 2014 arkadaşlık Dostluk Kardeşlik başka ne diyebilirimki yıllardır iş yapmanın yanında birbirimize karşı beslemiş olduğumuz bu dostluk hiç bitmesin isterdim Ahmedim bana kelek yaptın be! böyle bitmemeliydi, ben yine sana bağırmalıydım, biz yine seninle baş başa saatlerce beraber ailemizi, çocuklarımızı, iş planlarımızı konuşmalıydık, yakıştı mı? Sen beni kardeşsiz bırakıp gittin, fazla konuşturma beni şimdi zırlayacağım, benim iyi yürekli canım kardeşim ruhun şaad olsun yattığın yer nur olsun
Sözüm söz bende oraya geleceğim belki orada devam ederiz.

Sevgili Ahmet abim sen gerçek bir abi, gerçek bir dost, dünya iyisi bir adamdın. Sonuçta meslektaştık ama bir gün olsun iş ilişkilerini hiç bir zaman gerçek dostluğa ve abiliğe değiştirmeyen alçak gönüllü, abilerin abisiydin .
Etrafına dahi bu adamlığını aşılamışsın , evlatların da senin izinden gidecektir .
Mekanın cennet olsun
23.04.214 Yüksel TURGUT

10-11 yaşındaydım. Tandoğan mebusevlerinde oturuyorduk o zaman. Pazar günüydü. Annemle tartışmış, ağlayarak kendimi sokağa atmıştım.
O yaşta çocuk ne diye Annesiyle tartışır? Oyuncak istemişimdir, kötü not almışımdır, bunun gibi şeylerdir muhakkak.
Babam evde yoktu. Genelde pazar günleri kahveye arkadaşlarının yanına giderdi. Evde olsa eminim, ağlamama fırsat vermez, hemen bir orta yol bulurdu, Anneminde gönlünü yapar, benide bir şekilde mutlu ederdi.
Evden çıktım,yanıma futbol topumu da almıştım ve evimizin az ötesinde bulunan Anıttepe ilkokulunun bahçesine gittim.
Okulun iki bahçesi vardı, biri kot farkından üstte kalıyordu, diğeride basamaklarla inilcek şekilde aşağıda.
Ben aşağı kısma geçtim, top oynuyordum tek başıma. Okulun duvarından alıyordum hıncımı :) Çocukluk işte. Topu vuruyordum duvara
geri dönünce birdaha...
Bir zaman sonra, ıslık sesi duydum. Babam iki parmağı ile çok güzel ıslık çalardı.
Ama onun o saatte orada olması için hiç bir neden yoktu, derken bir ıslık daha ve basamakların orada babam duruyordu.
"Gel bakayım" dedi, ağlayarak yanına gittim.
Niye ağladığımı hiç sormadı, belliki annemle konuşmuşlardı, ama cep telefonunun olmadığı bir dönemde ne diye çıkıp gelmişti halen aklıma takılır.
Takıldım babamın peşine.
Babam okulun dışında hemen bir taksi durdurdu. Şaşırarak "Nereye gidiyoruz?" diye sordum.
"Ninja kaplumbağlara" dedi.
Çocuk filmiydi ve birçok arkadaşım gitmişti.
Bizde gittik.
Babamla gittik.
Sonrasında uzun süre ninja kaplumbağların takipçisi oldum,
Çizgi filmlerini izledim, oyuncaklarını, çıkartmalırını aldım, yeni filmleri gelir gelmez onlarıda izledim.
Ama çoğu çocuğun aksine ne ninjalar ne de kaplumbağlar umurumda değildi.
Çıkartma da olsa, oyuncak da olsa bana bir şekilde babamla sinemaya gidişimi anımsatıyordu.
Tesadüf yıllar sonra filmi yeniden çekmişler, bu yıl gösterime girecek.
Bunu öğrenince aklıma babam geldi, o zaman hastanede yatıyordu.
Film gelene kadar babam bir toparlansa, ayaklansa diyordum.
Süpriz yapıp bu sefer babamı ben sinemaya götürecektim.
Nasip olmadı.
Tek gideceğim ama yan koltuğumun biletinide alacağım.
Orada olacak,
benimle olacak.
Filmi birlikte izleyeceğiz.
Salondan belki birlikte çıkmayacağız ama o her ihtiyaç duyduğum anda yanımda olacak.
Canım babam, eminim cennette bile iyilik emsalisindir.
Seni hep özleyeceğim
Hiç unutmayacağım.

Ahmet Yılmaz...
Seni nasıl anlatacağıma kelime bulmakta zorlanmaktayım şu an...
Tanışma şerefine 1984 senesinde çalıştığım firmada nail oldum. 1989 yılında kendi firmamı kurduğum zaman yüz yüze tanıştım ve doğru ticaret yapan nadir tüccarlardan biri olduğunu bir kez daha gördüm.
Ne mutlu sana ki aynı senin yolunda ilerleyen, her şeyin para olmadığını bilen mükemmel iki evlat yetiştirdin...
Mekanın Cennet olsun...

İşe başladığımız yıllardaki bize örnek oluşun,şartlar ve durumlar ne olursa olsun değişmeyen bizlere olan sevgin saygın büyün insansın.Ahmet Abim her zaman kalbimin en müstesna yerinde olacaksın.Senin bana ve çevrendekilere karşı mütevaziliğin gözümün önünden hiç gitmeyecek.Allahıma binlerce kere şükürler olsun senin ile tanıştırdığı sohbetine,muhabbetine nail olduğumuz için.Söylenecek çok söz çok şey var hangisinden başlasak ama renkli işaretlediğin kalemlerin,duruşun ve abiliğin hep gözümün önünde olacak.
Bizi kim olduğumuz için değil yeri geldi oğlun gibi sevdin yeri geldi arkadaşın gibi davrandın. Piyasadaki adam gibi adam diyebileceğimiz sayılı kişilerden biriydin. Bu evlatların seni hiç unutmayacak.Bilesin ki arkanda bıraktığın miras çok büyük.Bizleri boynu bükük bıraktın..
Ruhun şad olsun Ahmet abim, nur içinde yatasın, dualarımız seninle...Mekanın cennet olsun...

Sevgili Ahmet YILMAZ 'la tanışmamız 30 sene öncesine dayanır. Ankara'nın sanayi arkasındaki küçük dükkanında ilk alışverişimiz başladı. Kendisini sevmiştim, bir seferinde güzel bir parti mal teklif ettim, toplamı üç taksite böldüm, Ahmet baktı "ben bunu ödeyemem" dedi. Bende "sana inanıyorum, ödersin" dedim. "Şayet paran eksik kalırsa, kalan kısmını ben sana veririm çekini ödersin." dedim. Ama o hepsini ödedi. Oda benim gibi borçtan korkan güzel bir insan , iyi bir tüccar ve hepsinden önemlisi çok iyi bir babaydı. Yattığı yer cennet mekanı olsun...

Evet, bir Ahmet Yılmaz tanıdım, eşine, evlatlarına, torunlarına âşık. Bir Ahmet Yılmaz tanıdım, arkadaşlarına, meslektaşlarına âşık. Bir Ahmet Yılmaz tanıdım, çocukluğunu, gençliğini, yaşamını geçirdiği Yenimahalle’ye âşık. Bir Ahmet Yılmaz tanıdım, Yaratanına, Vatanına, bayrağına âşık. Bir Ahmet Yılmaz tanıdım, bir insanda olması gereken dürüst, ahlaklı, saygılı, yardımsever ve çalışkanlık gibi erdemleri o güzel şahsiyetinde toplamış.
Kısacası, hani derler ya “Adam gibi adam” tanıdım.
Bu güzel insanı 13 Nisan 2014 günü Ankara Kocatepe Camii' nde kılınan öğlen namazından sonra ebedi istirahatına yolcu ettik.
Tüm yaşamı gibi bu yolculuğu da kendisine yakışır şekilde oldu. Kocatepe Camii, uzaktan yakından gelen tüm sevenleri tarafından çok yoğun bir şekilde doldurulmuştu. Rahmetli babasıyla buluştuğu mezarının üstü sevenleri tarafından çiçek bahçesine dönüştürüldü. Bir tek eksiklik Lacivert renkli çiçeklerdi.
Güzel insan, sana Allah’ tan rahmet, sevgili eşin Reyhan’ a, evlatların Onur ve Demir’ e, gelinlerine, torunlarına ve diğer geride kalanlarına başsağlığı ve sabırlar diliyorum. Mekânın cennet olsun.

Ahmet' çiğimin vefatını öğrendiğimde o anki duygularımla aşağıdaki satırları karalamıştım.
Kendisine bir kez daha Allah' tan rahmet diliyorum. Mekanı cennet olsun.
YASIMIZ VAR
Sanki çocukluğumda seninle oynamış
Seninle büyümüştüm.
Sanki ilk, orta ve lisede aynı sıraları paylaşmıştık,
Ruhlarımız sanırsın ikizdi.
Gani gönüllü güzel insan,
Ahmet’ im.
O kadar çok sevmiştik ki birbirimizi,
Doyamadan kardeşliğine
Doyamadan arkadaşlığına.
Kısacık geldi seninle geçen her an
Karardı gözlerim, durdu zaman
Bu erken gidiş bu terkediş
Özlemlerimde, anılarımda,
Geri kalan yaşamımda,
Hep var olacaksın
Ahmet’ im.
Özkanca 11 Nisan 2014

Ahmet Abi hakkında ne diyebilirim ki.Seni ancak tanıyanlar bilir.Senin gibi birini tanıdım ve kendimi şanslı sayıyorum. Ağabeyim. Dostluğun, insanlara yaklaşımın bir baba, bir abi ve bir kardeş gibi olmuştur. Seni 1993 yılında dükkan açtığımda daha iyi tanıdım. Seni biliyordum ama alışverişim hiç olmamıştı. İş almıştım, malzemem yoktu. Sana geldim, durumumu anlattım. Ödemeyi parayı aldığım zaman yapabileceğimi söyledim. Tereddütsüz malzemeleri hazırlatıp vermiştin.O günden sonra alışverişimiz devam etti.Sen aramızda olmasan da, Onur ve Demirle alışverişimiz devam edecektir. Aramızdan ayrılışın Aileni ve dostlarını üzdü.Ailene baş sağlığı ve sabırlar diliyorum. Ağabeyim mekanın cennet olsun.Dualarımız seninle Seni unutmayacağız.

Ahmet, gençlik yıllarımın anıları arasında, her zaman beyefendi halinle, Reyhanla yaşadığınız efsane aşk ile çok özel bir yerin oldu. Hayat uzun yıllar bizleri ayrı düşürdü. Bir kaç yıl önce Utku'nun sayesinde (ki bunun için minnettarım Utku'ya) İstanbul'da bir akşam yemeğinde bir araya gelebildik. Yeniden bulduğum için o kadar mutlu olmuştum ki.. Ama bulmamla kaybetmem bir oldu adeta..
Aramızdan çok erken ayrıldın kardeşim ama böyle çok güzel insanları tanrı erkenden alıyor yanına !
Işıklar içinde ol..

Sevgili Ahmet'i,bizden sonraki dönemlerde "Yenimahalleliler Birliği Derneğinde ve bir süre öncesinde tanıdım.Bu güzel insanın bende uyandırdığı ve hiçbir zaman değişmeyecek intiba şudur: Dürüst,samimi,fedakar,saygılı,cömert,çalışkan ve tam bir beyefendi kişilik...
Yenimahallemiz gerçek bir dost ve vefalı bir evladını kaybetmiştir.Üzüntüm büyüktür.
Mekanı cennet ruhu şad olsun.Ailesine ve yakınlarına sonsuz sabırlar diliyorum.

İnsanın hası, arkadaş canlısı, güler yüzlü, iyilik sever, can dostumuz. Mekanı cennet olsun , nurlar içinde yatsın,yardım severliği sayesinde, çok güzel bir meslekle tanışmış oldum, yapmak istiyordum cesaret edemiyordum, 13 sene muhasebe işiyle haşır neşir oldum. Şimdiki çalışmamada inanılmaz faydası oldu. Herkez tarafından sev ilen eşsiz bir insandı. Onu unutmak mükün değil ama kader. Sevenlerinede başsağlığı diliyoırum, allah günahlarınıda affetsin.

Ahmet, sen gideli 45 gün oldu, seni unutmak mümkün değil 65 yıllık anılar unutulur mu ? 1950 yılında 1-2 yaşında iken annelerimiz bizi kucaklarında taşırken tanıştık, daha sonra oğuzlar sokağın tozlu yollarında yuvarlandık, sokağın asfaltlanışını izledik , tenis topu ile japon kalesi maçları yaptık, her ilkbaharda seni Akşehir e uğurladık dönüşünü,dört gözle bekledik, Sokağımızın unutulmaz teyzeleri Havva ve Sahsene hanımlar futbol toplarımızı kestiğinde beraber üzüldük yeni topu nasıl alacağımızı hesapladık, Üçgen sahada top peşinde koştuk, küçük sahada karpitle roket uçurduk, Yamyam teyzelerden fırça yedik, Viktorya boyaları ile forma boyadık,Mahallenin ağabeylerinin düğününde 19 Mayıs stat 'ın dan gençlik parkına kaçıp babalarımız tarafından yakalanıp gece dayak yedik, ertesi gün dayak izlerini birbirimize söylediğimiz yalanlarla kapatmaya çalıştık. İlk ve ortaokul derken günler geçti. Lise anıları daha fazlaydı her sabah Miralay Nazım bey Sokak üzerinden MKL' ye gittik, birlikte DAĞLAR KIZI REYHANI söyledik, gece kahve dönüşleri yine aynı yolu izledik. Ekrem ağabeyin çantasını taşıyarak Piknik buzdolaplarını tamire ( daha çok bira içmeye ) gittik. Mavi Consol 'lu itekledik , Nova ile keyf çattık. Üniversite çağları, nişanlar ,düğünler doğumlar, çocuklar, torunlar derken 65 yıl geçiverdi. Ama hiç küsmedik, darılmadık, kavga etmedik. Sen her zaman güler yüzlü , can dostumdun. Gerçekten seni unutmam mümkün değil hele HAKKİMMMM DEYİŞİNİ, GÜLÜŞÜNÜ ÇOK ÖZLEYECEĞİM. Başta REYHAN olmak üzere tüm sevenlerine sabırlar diliyor, ANILARIMIZLA ONU HEP ANMAYI DİLİYORUM. 28.05.2014

Yıllar sonra görünce değerli Ahmet Yılmaz arkadaşımızı tanıyamamıştım. Daha sonra gördüğüm bir gençlik fotoğrafında adını unuttuğum ve Artvin Karadeniz Bakır İşletmelerinde karşılaştığım başka bir Yenimahalleli arkadaş sanmıştım. Beni uyardı, "Hiç Karadeniz'de bulunmadım" diye. Daha sonra değerli eşi Reyhan'la olan resmini görünce çok net anımsadım. İster istemez gıpta ettim onlara. Ne kadar güzel bir şey, lise çağlarından başlayan güzel duyguların sürmesi. Akşamları Ragıp Tüzün Caddesi'nde gruplar halinde turlarken Ahmet'le Reyhan'ı arkadaşları ile gezerken görürdüm. O zamanlarda "Dağlar kızı Reyhan" türküsü herkesin dilinde olduğu için de Reyhan'ın adı aklımda kalmıştı. Derneğe seyrek gelip giderdim. Az da olsa diyaloğumuz gelişiyordu. Konuştukça birbirimize yakınlığımızın arttığını, ondaki insan sıcaklığını hissediyordum. Bir gün arabasıyla beni evime getirmişti. O zaman öğrendim, aynı semtte çok yakındaymış evlerimiz. Geç bulup, çabuk kaybettiğim bir arkadaş oldu. Ama bu kısa zamanda bende yarattığı güzel, insan sıcaklığı duygusunu hiç unutmayacağım.

Kendisini çok fazla tanımadım,ama bir adam tanıdım ( Onursal Yılmaz )
eger bu adamı yetiştiren baba Ahmet abiyse, eminin yeri cennettir.
Allah Rahmet eylesin....
ilyas KAya
küçük meslektaşı

Seninle ilgili yazılanları teker teker okudum, soy olmaktan gurur duyacağım her şeyi yazmışlar. Onlar da sağ olsunlar.
Ben ne yazarsam yazayım onların ki olmaz elbette, yakınım, amca çocuğu olmamızdan dolayı denilecek ki himayeli yazılmış şeyler denilir kimbilir.
Tek şey yazacağım senin için.................
Adam gibi adam.
Tanrı rahmetini üzerinden hiç eksik etmeyecek biliyorum, ama çok özlüyorum. 09.09.2014
Osman YILMAZ

Şu an aramızdan ayrılalı ikiyüzaltmış beş gün oldu.Seni görmeyeli yoğun bakım günleriyle sanki asırlar oldu .
Kel kardeşim seni çok özledim.Ailen kadar olmasa da hiç aklımdan çıkmıyorsun.Bir daha seninle buluşamam çünkü beni cennete almazlar.Yazacak kelime bulamıyorum.Bütün dualarım seninle.

M.Cahit ÇOKER 01/01/2015 23.15

AHMET ABİ SENİ SINIFMIZIN EN HANIM EN GÜZEL KIZIYLA ÇIKTIĞIN GÜNLERDE TANIMIŞTIM,TAM BİR BEYEFENDİ OLARAK AKLIMDA KALDIN,ACI HABERİ TESADÜFEN ÖĞRENDİM ALLAH AİLENE SABIR VERSİN ,40 YILIN ÜZERİNDE BİR ZAMAN GEÇTİ HER KARŞILAŞTIĞINDA YÜZÜNDE O BABACAN TATLI GÜLÜŞ VARDI.MEKANIN CENNETİR ELBETKİ...

KAYINÇO BE HADİ KALK ARTIK BU AKŞAM KAFAM ÇOK KARIŞIK HEP DERDİK YA ÇALIYA GİDELİM
CAHİT DEDE 03 / 03 / 2015 22,45

AHMET'İM BU GÜN TAM BİR YIL OLDU BENİ,BİZLERİ BIRAKIP GİDELİ YENİ PRENSESİNİ DE GÖRÜP KOKLAMANI İSTERDİM , ÖZLEDİM BE
KELOĞLAN. BULUŞMAK DİLEĞİYLE 11. 04 . 2015 CAHİT

Ahmet'im sen gideli tam bir yıl oldu, HAKKİMMMMM değişini özledim, mekanın cennet olsun , dualarımız seninle, bir gün orada da buluşup çalıya gideceğiz. 18.04.2015

Bayram sabahı yaşgününü kutlayacak idik,Gelmedin kutlayamadık,seni çok özledim be kel oğlan,elbet bir gün buluşacağız,huzur içinde uyu kardeşim

Can kardeşim mekanının bir yerinde C 3 -577 yazıyordu.Seni istirahatgahına verdiğimizin 577.nci gününde yüzyüze olmasada kalben konuştuğumuza inanıyorum.Elbet birgün buluşacağız,huzur içinde uyu kardeşim.10,11,2015 CAHİT DEDE

Kardeşim bugün seni kara toprağa vereli tam iki yıl oldu,sen ne adammışsın be hala aynı özlemle arıyorum,.Huzur içinde uyu kardeşim.Dualarım seninle.13 .04. 2016 CAHİT

1993.yilinda tanidim.seni.hem abilik hem babalik gördüm senden yillarca calistim yaninda tum dogrulugu gördüm yilmaz sogutmada allah rahmet eylesin mekanin cennet olsun.bayram.kaymak.

Özlüyoruz be kardeş. Güzel insandın ve geride neslinden seni özlemle yadeden güzel evlatlar ile her günü seninle dolu mahsun ve güzel bir kardeş bıraktın. Mekanın cennet olsun. Allah rahmetiyle muamele etsin.

Mekanı cenet oısun kalfalık belgemde onayı var

Ahmet babam yani manevi babamdı bir özel hastanede İlknur teyzem ile Ahmet babamı garip bir semaver çay muhabbeti ile tanıdım ve inanın ki iyi ki tanımışım sonra uzun yıllar bu muhabbet sevgi saygıyla birlikte dostluk köprüleri kurdu kısacası o benim manevi babam olmuştu düşünce alışverişinde hemen yanına gider hasbihal edip ilk tanışmamıza sebep olan o meşhur çay ile muhabbetimiz devam ederdik inanın emeği çok bende gidişiyle derinden üzüntü içinde olup ne zaman ulus civarından geçsem aklımda o meşhur sözleri ve tebessüm dolu gülücüğü iyi ki tanımışım iyiki Ahmet baba saygı ve rahmetle :((

Ahmet babam yani manevi babamdı bir özel hastanede İlknur teyzem ile Ahmet babamı garip bir semaver çay muhabbeti ile tanıdım ve inanın ki iyi ki tanımışım sonra uzun yıllar bu muhabbet sevgi saygıyla birlikte dostluk köprüleri kurdu kısacası o benim manevi babam olmuştu düşünce alışverişinde hemen yanına gider hasbihal edip ilk tanışmamıza sebep olan o meşhur çay ile muhabbetimiz devam ederdik inanın emeği çok bende gidişiyle derinden üzüntü içinde olup ne zaman ulus civarından geçsem aklımda o meşhur sözleri ve tebessüm dolu gülücüğü iyi ki tanımışım iyiki Ahmet baba saygı ve rahmetle :((